Перейти к основному содержанию
урф-адетлеримизни унутмайыкъ

 

Окъуйыджылар иджадындан

Сюляленъдир къырымтатар, буны яхшы биль, сойдаш,

Къырымлы догъурды сени, манъа олдынъ аркъадаш.

Сют эмизди, акъызмады эвлят козюнден яш,

О анагъа сен борджлусынъ - эки дюнья, биль, къардаш.

 

Чын аналар баласыны эр даим айбетлеген,

Геджелери юкъламагъан, юкъласын къозум деген.

Эвлядыны ким ынджытса, къартал киби сертлеген,

Ана къальбин йыкъмакъ олмаз, буны яхшы биль, къардаш.

 

Сени ёлдан аздырмакъчюн ялан дост чокъ тапылыр,

Дюльбер, татлы сёзлеринен тап къальбинъни къандырыр.

Беллерсинъ тувгъандан якъын, санки санъа сатылыр,

Алдатыр, ёлуна къояр, бакъмаз хатир, биль, къардаш.

 

Эль-джемаат кечкен копюр, сенинъ де ёлунъ олсун,

Юрген сюрюнъден айрылма, гонъюлюнъ эп нур толсун.

Ханефидир мезхебимиз, джевабынъ кескин олсун,

Тайлар кетер ат изинден, чыкъмаз четке, биль, къардаш.

 

«Адашкъаннынъ айыбы ёкъ» деген къартлар сёзю бар, -

Къайтып тапса озь ерини, онъа бойсунса текрар.

Миллет, халкътан айырылгъанда олмаз не намус, не ар,

Ёлджумыз биз бу фанийден ахиретке, биль, къардаш.

 

Ана-баба разы олса, Алла да даим разы,

Ватан ичюн ольсенъ - шеит, къалсанъ - олурсынъ гъазы.

Ким акълы, ким акъсыз, деп де, чекме къойып теразе,

Ватан ве халкъ аслы бизмиз, машер куню, биль, къардаш.

 

Бу улькенинъ къоба, къая, чокъракъ, голь, озенлери,

Къоюлгъан Къырым адынен чокъ асыр эвеллери,

Душманлар якъып кетсе де  чокъ шеэр ве койлерни,

Бизим тильде айтылалар кене, яйла, къырлар, биль, къардаш.

 

Къырым ичюн кечмишимиз аджымай къанын тёккен,

Гедже-куньдюз чалышкъан, зорлангъан, белин буккен.

Хан, къадылар къарар берип, акъикъат эмир эткен,

Тарихынъны яхшы огрен, бир артынъа бакъ, къардаш.

 

Къобаларда яшап халкъым, тёшек, деп ташта яткъан,

Татлы омюри аз олгъан, аджджыларны чокъ таткъан.

Йылкъы бакъып омюр эткен, ашына кийик аткъан,

Несиль ичюн хор яшагъан, яхшы анъла, биль, къардаш.

 

Бир къач бинъ йыл девир кечти, къобалар яшайышы,

Темель олгъан дагъы, суву, эм къаясы, эм ташы.

Огюз екип ер де сюрген, эркеги, къарты-яшы,

Яхшы тюшюн, кечмишинънинъ къадирини биль, къардаш.

 

Бу Ватангъа чокъ миллетлер бастырып, келип кечкен,

Ерли халкъны зар агълатып, козьяшларын тёккен.

Зайыф халкъым Алландан кучь ве медет тилеген,

Ислям динин къабул эткен, мумин олгъан, биль, къардаш.

 

Къылычынен къан тёккенге сонъки отьмегин берген,

Къучакъ ачып эписине хош кельдинъ, буюр, деген.

Сайгъыларнен эв тёрюнден озь ерини косьтерген,

Чаресизден эр душманны достум, деген, биль, къардаш.

 

Сармат, хунлар, эм аланлар бу виляеттен кечкен,

Киммерийси, рум, юнаны салкъын сувуны ичкен.

Тамыр халкъы къырымлылар оларгъа сабыр эткен,

Кечмиш деде тарихыны ойле анъла, биль, къардаш.

 

Хизб-ут Тахрир, вахабий ол, эп бир къырымтатарсынъ,

Ватан, халкъынъ къадирлесенъ, догъру ёлгъа къайтарсынъ.

Унутмасанъ урф-адетни, анам-бабам, айтарсынъ,

Улу миллет несилисинъ, яхшы анъла, биль, къардаш.

аджы Нурий Мустафаев.

Источник
http://www.yanidunya.org